«Οι σκέψεις είναι κύμα».
Στεργια Καββαλου, Αλτσχαϊμερ trance
Σκέψεις δυνατές, που «πίνονται» σαν μικρά πικρά εσπρέσο ριστρέτο, μια και κάτω.
Γραφή τολμηρή, νουάρ, αλλά με έναν ήχο από βιόλα ντα γκάμπα, απαλλαγμένη απ’ το περιττό, στολισμένη απ’ το αναγκαίο. Δε φενακίζει, αλλά αγγίζει το μυαλό.
Είναι 15 διηγήματα που θα θέλετε να θυμάστε!
Πώς γεννήθηκαν τα διηγήματά της;
«Δεκαπέντε διηγήματα, δεκαπέντε σκόρπιες μέρες στο ’08 και στο ’09. Όλα ξεκινούν και καταλήγουν στην παρατήρηση. Πάλι δεν είχα ύπνο. Αυτήν τη φορά δεν περίμενα να ξημερώσει. Κάθισα στο κρεβάτι και άνοιξα το συρτάρι του κομοδίνου. Εκεί είχα φυλάξει το καινούργιο μου τετράδιο. Πήρα στα χέρια μου το καλό στυλό κι άρχισα να σκαλίζω την ιδέα που με ξαγρύπνησε· με την πειθαρχία που γλυκά μου επέβαλλε η ίδια η πορεία της διαδικασίας. Και ηρέμησα. Το βιβλίο είχε τελειώσει».
5 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ:
● Τι περίμενες δηλαδή από τη ζωή; Να σε στεφανώνει όλο περηφάνια αμίλητη και δοξασμένη, ακόμα κι όταν από αδυναμία περιφέρεσαι άνετη, δήθεν φευγάτη και καταστρέφεις ό,τι σου προσφέρεται με αγάπη; Non, madame. Δύσκολοι καιροί για κινηματογραφικά ενσταντανέ…
● Το δίλημμα «ταφή ή καύση» για μένα δε θέλω να υπάρχει. Και τα σκουλήκια φοβάμαι, και τη φωτιά. Δεν μπορεί να με φέρατε εδώ για να ποτίσω ένα τόσο μικρό κομμάτι γης, ούτε για να χορτάσουν τα ψάρια των θαλασσών στις σκόνες μου. Λοιπόν κι εγώ πενθώ. Για μένα. Θα με θρηνήσω τώρα, αφού μετά δε θα έχω κλάματα.
● Άφησέ τον να σε κεράσει ένα κουτάλι ζάχαρη χωρίς να παλεύεις με τους λευκούς κόκκους που κολλάνε τη γλύκα τους μέσα τους. Σταμάτα να αφαιρείς πραγματικότητα και να προσθέτεις όνειρα. Πάψε να ζεις αντιστρόφως ανάλογα.
● Όταν έκλεισε τα δεκαπέντε, μάζεψε το γιορταστικό χαρτζιλίκι συγγενών και κατέβηκε στην Ομόνοια για να ψωνίσει. Δεν ήξερε αν έκανε καλή αγορά, όμως το πήρε το ρίσκο. Έτοιμος από καιρό. Και τα σέα δώρο. Περίμενε την οικογένεια να πέσει για ύπνο, κλείστηκε στην τουαλέτα του σπιτιού και απογειώθηκε. Πριν προλάβει να το καταλάβει, αποκοιμήθηκε στο χαλάκι του μπάνιου. Το ταξίδι είχε αρχίσει.
● Ξέρω όμως πως υπάρχει αυτό το θολό μα ευτυχισμένο ουράνιο τόξο που θα φέρει εσένα από τη μία κι εμένα από την άλλη, από το πουθενά στο κέντρο της χαράς. Αυτός είναι ο τόπος μας. Και δε μένει μόνο στις βροχές, μένει όπου να ’ναι, εκεί που θέλουμε. Σαν πατρίδα.
Τι έγραψαν για το βιβλίο ΑΛΤΣΧΑΪΜΕΡ TRANCE:
«Δεκαπέντε διηγήματα. Ναι. Δεκαπέντε. Αλλά… χαστούκια πόσα; Γιατί, διαβάζοντας τις ιστορίες της Στέργιας Κάββαλου, είναι σαν να δέχεσαι απανωτά χαστούκια. Ηχηρά. Από αυτά που πονάνε και βλέπεις αστεράκια. Ροχάλα στο επίσημο και το δήθεν, το στημένο, το ψεύτικο και συνεπώς ανέμπνευστο. […] Διαβάστε το. Κι ας κοπείτε».
Γιόλα Αργυροπούλου / ΑΤΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
«Είναι η φωνή της νέας γενιάς που θέλει να ανανεώσει τη βαριά ατμόσφαιρα και έχει τη δυνατότητα να το κάνει. Η Στέργια Κάββαλου ξέρει να διηγείται και κυρίως έχει όλη τη δυνατότητα να αναπτύξει αυτήν τη σπάνια δεξιότητα».
Ξενοφών Μπρουντζάκης / εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
«H Στέργια Κάββαλου από τη δική της θέση κοιτάζει τον κόσμο που παλεύει να κατακτήσει μια μέτρια στοργή, που βάζει στόχο να περάσει καλά, να κοιμηθεί χωρίς εφιάλτες και να «κεράσει κανένα ποτηράκι κρασί τις νοσταλγίες του: Για όσα δεν έκανε».
περιοδικό INDEX
«Διάβασα το βιβλίο της Στέργιας Κάββαλου Αλτσχάιμερ trance μονορούφι. Είναι υπέροχο. Κοφτερό σαν ταινία του Ταραντίνο και επαρκώς σουρεαλιστικό σαν σενάριο του Τιμ Μπάρτον. Η γλώσσα της είναι καθημερινή, σαν αυτή που μιλάς εσύ…»
Φώτης Βαλλάτος / περιοδικό FREE
«Τα δεκαπέντε διηγήματα του βιβλίου είναι μικρές, απόλυτα ρεαλιστικές ιστορίες που σε τραβούν να τις διαβάσεις τη μία μετά την άλλη χωρίς διακοπή. Ο τρόπος γραφής της είναι απλός· τα στολίδια, εξάλλου, δε χρειάζονται. Λέει μόνο αυτό που θέλει να πει. Δίνει μόνο την εικόνα που θέλει να δούμε. Τα πρόσωπα των ιστοριών της είναι αυτά που θα μπορούσε να δει ο καθένας τριγύρω του αν ήταν διατεθειμένος να δει την πραγματικότητα όπως ακριβώς είναι και όχι μέσα από τα γυαλιά του δικού του μικρόκοσμου. Και τις περισσότερες φορές η εικόνα αυτής της πραγματικότητας είναι σκληρή. Αυτή όμως είναι η αλήθεια, και μέσα από τα διηγήματα της Στέργιας Κάββαλου δίνεται ακριβώς έτσι. Το βιβλίο είναι γεμάτο με υπέροχες φράσεις-αποφθέγματα που σου μένουν στο μυαλό και σε βάζουν σε μια διαδικασία σκέψης. Μια πρόταση, προσωπικά, μου κόλλησε από τη στιγμή που τη διάβασα και δε λέει να ξεκολλήσει: “Σταμάτα να αφαιρείς πραγματικότητα και να προσθέτεις όνειρα. Πάψε να ζεις αντιστρόφως ανάλογα”».
Γιάννης Αφένδρας / pingpongradio.com
Specifications
Συγγραφέας: Στέργια Κάββαλου
Εκδότης: Εκδόσεις Τετράγωνο
Ιστοσελίδα Εκδότη: http://www.ekdoseistetragono.gr/
Γλώσσα: Ελληνικά
ISBN: 978-960-99040-2-5
Σελίδες: 136 pages
in4you.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου