Σύμφωνα με διεθνείς στατιστικές φορέων και οργανώσεων ακρωτηριασμένων οι ακρωτηριασμένοι εκείνοι που διαθέτουν τα χαρακτηριστικά του πρωταθλητή* και την διάθεση και επιθυμία για ενεργό συμμετοχή στον αθλητισμό και γενικότερα στην ζωή αποτελούν το 0,01 του πληθυσμού, στις αναπτυγμένες χώρες.
National Vital Statistics Report, Vol.47, No 13, December 24, 1998
Δηλαδή στην χώρα μας υπάρχουν τουλάχιστον 1000 περίπου ακρωτηριασμένοι, άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι έχουν τουλάχιστον την έντονη επιθυμία / όνειρο να ασχοληθούν πολύ σοβαρά με τις αθλητικές δραστηριότητες και να ζήσουν μια έντονη και γεμάτη ,από όλες τις απόψεις , ζωή.
Πόσοι όμως τα καταφέρνουν ?
..10.?..20.?.30.?..40.? και από αυτούς η συντριπτική πλειοψηφία χωρίς την απαραίτητη ορθοτεχνική-υλικοτεχνική, συμβουλευτική, ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη.
Κανένας κύριος ασφαλιστικός φορέας δεν καλύπτει τις ανάγκες που προκύπτουν από μια ζωή γεμάτη απαιτήσεις, ενός ακρωτηριασμένου αθλητή με φιλοδοξίες και ικανότητες πρωταθλητισμού. Μάλιστα ο εν δυνάμει πρωταθλητής, ακρωτηριασμένος συνήθως εργάζεται παράλληλα, σε αντίθεση με τον αρτιμελή πρωταθλητή ο οποίος ασχολείται αποκλειστικά με την προπόνησή του. Αυτός είναι και ο λόγος που οι ελάχιστοι ακρωτηριασμένοι κάτω άκρου που διακρίνονται σε Εθνικό επίπεδο είναι συνήθως υπάλληλοι δημόσιων οργανισμών( σε καθεστώς αργομισθίας) που ζουν με τους γονείς τους.
Σήμερα στην Ελλάδα δεν υφίσταται καμία από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την έστω στοιχειώδη, προετοιμασία και διάκριση των ακρωτηριασμένων κάτω άκρου πρωταθλητών στα περισσότερα παραλυμπιακά αγωνίσματα. Εξαίρεση αποτελεί το άθλημα της κολύμβησης λόγω του ότι οι αθλητές δεν χρειάζονται τεχνικό μέλος για να προπονηθούν και να αγωνιστούν. Όμως ακόμη και εκεί ο υποψήφιος πρωταθλητής δεν βρίσκει την απαραίτητη υποστήριξη για να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στους στόχους του.
Η συνέχεια του κειμένου εδώ: http://rodonone.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου